Even knokken met de zoon van een partijsecretaris
De meesten van ons hebben zich in de jaren zeventig en begin jaren tachtig eigenlijk nooit echt gerealiseerd dat er achter het IJzeren Gordijn ook een Punkscène was. Hier had je het in die dagen niet heel erg gemakkelijk – je werd nog weleens ergens uitgegooid omdat ze ‘jouw soort niet moesten’, de politie bekeek ‘het tuig’ met argwaan, zoals elke ondergrondcultuur als een aantasting van de goede zeden, van de moraal wordt gezien, maar in de socialistische heilstaten was je als onaangepaste gelijk ook een mogelijke contrarevolutionair en kon je op regelmatige verhoren, slaag en represailles rekenen. (meer…)